Τις προάλλες βρισκόμουν στου Ζωγράφου για μια επαγγελματική συνάντηση.
Φημισμένη “φοιτητούπολη” και όχι μόνο. Όμορφη περιοχή, που όμως έχει δύο προβλήματα: Το ένα είναι η έλλειψη χώρων στάθμευσης. Κάθε φορά που επιχειρείς να βρεις σημείο για να αφήσεις το αυτοκίνητό σου, μοιάζει σα να προσπαθείς να κερδίσεις το λαχείο. Το δεύτερο είναι οι απότομες ανηφόρες και άρα κατηφόρες τις οποίες έχει. Προφανώς, πολλά χρόνια πριν, όταν δεν υπήρχαν κτίρια, παρά μόνο πεύκα, τα ζώα του δάσους δεν είχαν κανένα πρόβλημα να κυκλοφορούν. Όμως, τα αυτοκίνητα σήμερα πρέπει να έχουν καλό συμπλέκτη για να ανταποκριθούν!
Τώρα, αν συνδυάσουμε τα δύο αυτά προβλήματα, δημιουργείται ένα μεγαλύτερο: πολύ δύσκολη οδήγηση στους δρόμους της περιοχής. Φαντασθείτε να βρίσκεστε σε μια απότομη κατηφόρα και να θέλετε να σταθμεύσετε με την όπισθεν δίπλα στο πεζοδρόμιο. Ή να ανεβαίνετε μια εξίσου απότομη ανηφόρα, με τα αυτοκίνητα να έχουν καταλάβει το δεξί και αριστερό μέρος του δρόμου μέχρι την άκρη του, και εσείς να προσπαθείτε να στρίψετε στη γωνία…
Όταν μια εταιρεία βάζει εμπόδια στην πορεία σου
Αυτό συνέβη και σ’ εμένα. Ανέβαινα τη Μακρυγιάννη προς την Πολυτεχνιούπολη. Ίσως, η πιο απότομη ανηφόρα της περιοχής. Προσπαθώ να στρίψω αριστερά στην Ηρώων Πολυτεχνείου. Εδώ έρχονται τα δύσκολα. Δεν έχω να παλέψω μόνο με το συμπλέκτη του αυτοκινήτου μου. Στη δεξιά γωνία ακριβώς, και ενώ πρέπει να παραχωρήσω προτεραιότητα, δεν έχω καθόλου ορατότητα. Ένα μεσαίου μεγέθους κλειστό φορτηγό μιας γνωστής εταιρείας ταχυμεταφορών, είναι σταθμευμένο εμποδίζοντας το μισό οδόστρωμα, αλλά και τη δυνατότητα να ελέγξω την κίνηση από δεξιά μου.
Με δυο λόγια:
Ο τρόπος που συμπεριφέρονται οι οδηγοί των επαγγελματικών αυτοκινήτων της επιχείρησής σας στο δρόμο, δημιουργεί εντυπώσεις. Είναι σημαντικό να φροντίζετε να είναι αυτές θετικές.
Κάτω από αυτές τις δύσκολες συνθήκες, προχωρώ με αρκετή επιφύλαξη και αντιμετωπίζοντας μεγάλο κίνδυνο. Αναλαμβάνω ένα ρίσκο που δεν ήταν δική μου επιλογή. Ευτυχώς, εν τέλει δεν ερχόταν κανένα όχημα από τα δεξιά μου. Δυστυχώς, η επωνυμία της συγκεκριμένης εταιρείας καταγράφηκε με αρνητικό πρόσημο στο υποσυνείδητό μου.
Ένα ενδιαφέρον συμπέρασμα
Εδώ προκύπτει ένα ενδιαφέρον “μάθημα”. Η ίδια η εταιρεία ταχυμεταφορών προφανώς δεν είχε τυπική ευθύνη για το γεγονός. Ούτε καν το γνώριζε. Η πράξη αυτή ήταν αποκλειστική συμπεριφορά του οδηγού του οχήματος. Όμως εγώ που ταλαιπωρήθηκα, δε γνώριζα τον οδηγό προσωπικώς. Εκείνο που γνώριζα ήταν ανάγνωση. Και διάβασα την επωνυμία της εταιρείας. Και συνέδεσα την ταλαιπωρία μου με αυτήν.
Προτιμάτε την ευκολία σας, ή την καλή εικόνα της εταιρείας σας; Share on XΗ εταιρεία δαπανά σημαντικά κεφάλαια σε διαφήμιση και προωθητικές ενέργειες. Προσπαθεί να πείσει για την ταχύτητα των παραδόσεών της. Για την ακρίβεια αυτών. Για την αμεσότητα της εξυπηρέτησης. Για τις καλές τιμές της. Και το καταφέρνει σε σημαντικό βαθμό. Όμως, πιθανόν δεν έχει αντιληφθεί τη δύναμη που κρύβουν τα φορτηγά και οι οδηγοί της. Τα οχήματα εκείνα που είναι η κινητή προβολή της. Το πιθανότερο είναι ότι δεν έχει εκπαιδεύσει και ευαισθητοποιήσει τους οδηγούς για τον ευρύτερο ρόλο τους.
Ασφαλώς ο ρόλος του οδηγού/διανομέα, είναι πρώτα απ’ όλα να παραδίδει τα προϊόντα γρήγορα, με ασφάλεια, με ευγένεια. Να είναι ευπρεπής και κοινωνικός. Όμως, πρέπει να γνωρίζει ότι η εικόνα του, αυτή που προκύπτει από την οδηγική συμπεριφορά του, επηρεάζει πρωτίστως τη φήμη της εταιρείας του. Υποσυνείδητα ή συνειδητά, ένας καταναλωτής που δυσκολεύεται να κινηθεί εξαιτίας αυτής της συμπεριφοράς, θα επηρεασθεί αρνητικά.
Προφανώς, στις άσχημες κυκλοφοριακές συνθήκες, ειδικά στις μεγαλουπόλεις, είναι δύσκολο να οδηγεί κανείς απολύτως σωστά. Από την άλλη μεριά, είναι απολύτως λογικό, ένας άλλος οδηγός ή πεζός ο οποίος επηρεάζεται, να διαμορφώνει αρνητική εικόνα για την εταιρεία.
Επομένως, πρέπει να αποφασίσετε: προτιμάτε την ευκολία σας, ή την καλή εικόνα της εταιρείας σας;
